Rode Bloedcellen

Algemene informatie over rode bloedcellen

Rode Bloodcellen

Rode bloedcel met de typische schijfvorm en holte aan de twee zijkanten

Een groot deel van het bloed bestaat uit rode bloedcellen (45%) en bijna alle bloedcellen (99%) zijn rode bloedcellen. Deze bloedcellen, ook wel erytrocyten of rode bloedlichaampjes genoemd, zorgen er onder anderen voor dat er een goed transport van zuurstof is tussen de longen en de andere weefsels van het lichaam. Bij gezond bloed zijn er ongeveer 5 miljoen rode bloedcellen per kubieke millimeter in het bloed aanwezig, wat neerkomt op een totaal van ongeveer 25.000 miljard rode bloedcellen in een menselijk lichaam. Rode bloedcellen zijn ronde schijfjes met een diameter van circa 7,5 micrometer en een dikte van circa 2,0 micrometer. De opvallende rode kleur van de rode bloedcellen wordt veroorzaakt door hemoglobine.

Hemoglobine

Rode bloedlichaampjes zijn voor ongeveer een derde gevuld met hemoglobine. Hemoglobine is een eiwit met een hoog ijzergehalte, waardoor het de bloedcellen de rode kleur geeft. Door het ijzer blijft uw lichaam naar behoren functioneren. Als u minder dan 3,5 gram ijzer in uw bloed heeft kunt u lusteloos en moe worden. Een gevolg is dat er bloedarmoede ontstaat.

De functie van rode Bloedcellen

De bloedlichaampjes hebben als belangrijkste functie dat ze zuurstof door je hele lichaam transporteren. Tijdens dit transport wordt er zuurstof vanaf de de longen naar het weefsel gebracht en wordt de koolstofdioxide weer uit het lichaam gehaald. De hoeveelheid hemoglobine bepaalt voor een belangrijk deel de transportcapaciteit. De ijzeratomen binden namelijk goed met de zuurstof.  De rode bloedcellen hebben een groot oppervlak zodat ze veel zuurstof kunnen opnemen maar zijn daarnaast ook buigzaam.

Onder de microscoop zien de lichaampjes er uit als schijfvormig met aan beide kanten een holte. Een cytoskelet zorgt ervoor dat deze vorm behouden kan worden en ze niet helemaal rond zijn. Dit cytoskelet is stevig maar ook erg elastisch. Rode bloedcellen moeten namelijk door de allerkleinste haarvaatjes kunnen die soms kleiner zijn dan hun eigen diameter.  Met een flexibel cytoskelet kunnen ze vervormen of zelfs dubbelvouwen.

Met nieuw ontwikkelde meetmethoden kan men de elasticiteit van de cellen meten. Een cel wordt dan vervormd met laser-micromanipulatietechnieken en vervolgens wordt gekeken hoe lang het duurt voordat de cel zijn oorspronkelijke vorm weer terug heeft. Oude cellen blijken minder elastisch te zijn meta ls gevolg dat deze een grotere kans hebben om haarvaten te laten verstoppen. Dit kan ook gebeuren bij mensen die lijden aan de Sikkelcelziekte.

Waar worden rode bloedcellen gemaakt en afgebroken

De rode bloedlichaampjes worden gemaakt in het rode beenmerg. Dit is aanwezig in de platte botten en in de uiteinden van de ronde botten in ons lichaam. Het proces waarbij rode bloedlichaampjes uit een multipotente stamcel worden gevormd heet hematopoëse. De stamcel deelt zich en er blijft 1 stamcel over en 1 andere cel die zal gaan uitrijpen. Deze laatste cel kan een voorloper zijn van zowel de rode bloedcel, de witte bloedcel, als de bloedplaatjes. De processen die de cellen doorlopen tijdens hun vorming heten respectievelijk: Leukopoëse, Erytropoëse en Thrombopoëse.

Bij Erytropoëse wordt bij de laatste celdeling een grote hoeveelheden hemoglobine geproduceerd waarna ze de binnenste kern verliezen. Vervolgens komen de rode bloedcellen vrij in de bloedstroom. Het afgesplitste deel met de kern wordt vervolgens opgeruimd door macrofagen. Na twee dagen in de bloedbaan hebben de cellen ook hun mitochondriën en ribosomen verloren. De afsplitsing van de kern vindt trouwens alleen plaats bij zoogdieren; andere gewervelden hebben rode bloedlichaampjes met een kern.

Er worden maar liefst 2,4 miljoen rode bloedcellen per seconde geproduceerd in een mens. Dat komt omdat de cellen ook maar een beperkte levensduur hebben. Rode bloedlichaampjes leven ongeveer 4 maanden en worden zowel binnen (intravasale bloedafbraak) als buiten (extravasale bloedafbraak) de bloedbaan afgebroken. Binnen de bloedbaan wordt 10-20 % van de rode bloedlichaampjes afgebroken. Buiten de bloedbaan wordt 80% tot 90% afgebroken. Die afbraak vindt vooral plaats in de milt, maar ook in de lever, botten en centraal zenuwstelsel.

Sikkelcelziekte

Sikkelcelziekte is een bloedstoornis die door beide ouders wordt doorgegeven. Deze ziekte komt bij bepaalde etnische groepen extra veel voor, zoals bij negroïde mensen, Arabieren, Grieken, Italianen, Latijns-Amerikanen en autochtone Amerikanen. Normale rode bloedcellen zijn heel buigzaam en ringvormig, ongeveer zoals een donut. Door hun buigzaamheid en vorm kunnen zij gemakkelijk door kleine bloedvaatjes (‘haarvaten’) stromen. Bij mensen met sikkelcelziekte worden de rode bloedcellen sikkelvormig en ook minder buigzaam.

De abnormaal gevormde cellen blijven in de haarvaatjes steken, waardoor ze de bloedstroom naar belangrijke organen blokkeren. Bij mensen met sikkelcelziekte kunnen symptomen optreden zoals gelige ogen en huid, een bleke huid, vertraagde groei, pijn in botten en gewrichten, verhoogd infectierisico, zweren in de benen, oogbeschadiging, bloedarmoede en verslechtering van de organen die van de aderbelemmering te lijden hebben.

Info Video over Rode Bloedcellen:

Meer informatieve bloed onderwerpen

bloedgroepen

Bloedgroepen

bloedplaatje

Bloedplaatjes

plasma

Bloedplasma

bloedsomloop

Bloedsomloop

aderen

Bloedvaten

microscope

Bloedwaarden

Witte bloedcellen